PINDAAN - Saman dan Pliding
Teringat saya akan
kata-kata nasihat dari seorang Pensyarah/Peguam semasa memberi syarahannya –
‘Jangan Melompat Sebelum Tiba ke Pagar’. Beliau memaksudkan bahawa setiap
pliding hendaklah mengandungi kes prima
facie* yang baik tanpa memikirkan atau menjangka bantahan yang mungkin di
timbulkan, kerana dengan berbuat demikian samalah dengan melompat sebelum tiba
ke pagar. Defendan juga (maksud beliau) tidak perlu memberikan pembelaan bagi
tuntutan yang belum dikemukakan kepadanya lagi, atau mengemukakan pliding bagi
kausa tindakan yang tidak wujud dalam penyataan tuntutan.
*Terma ‘Prima facie’ (Arab: Min haithu al-Zahir) adalah perkataan
Latin yang telah di terima-pakai dalam perundangan di Mahkamah di seluruh
Malaysia bermaksud: kes-kes yang mempunyai bukti zahir secukupnya untuk di
teruskan.
Namun sekiranya Pliding
ataupun Saman yang di failkan itu kemudiannya di dapati perlu untuk di pinda
atas sebab-sebab tertentu yang di bolehkan oleh Undang-Undang Tatacara maka tindakan
sewajarnya boleh di ambil untuk meminda dokumen Saman dan Pliding sedemikian.
Posting kali ini adalah
mengenai perkara ini sepertimana sub-topik berikut:
a.
Peruntukan
Perundangan;
b. Fi Mahkamah;
c. Kes yang telah di putuskan
Mahkamah Sivil menerima permohonan untuk pindaan Pembelaan; dan
d. Kes yang telah di putuskan
Mahkamah Sivil menolak permohonan untuk pindaan Pembelaan.
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
a.
Peruntukan Perundangan
Di negeri Pahang menurut
Bahagian X kepada Enakmen Tatacara Mal Mahkamah Syariah (Pahang) 2002 Saman dan
pliding boleh di pinda. Tatacara mengenai permohonan, bentuk dan lain-lain yang
berkaitan dengan tindakan pindaan itu ada di nyatakan di dalam Enakmen
tersebut.
Huraian dalam Rang Undang-Undang Tatacara Mal Mahkamah Syariah 2002
sepertimana Warta Kerajaan Pahang Jil 55 No. 21 (Tambahan No. 6) bertarikh
10.10.2002 yang di bentangkan di dalam Dewan Undangan Negeri Pahang mengenai
Bahagian VIII Rang Undang-Undang tersebut menyatakan seperti berikut:
|
BAHAGIAN X
25. Bahagian X memperkatakan pindaan.
26. Fasal 80 dan 81 masing-masingnya
mengadakan peruntukan mengenai tatacara meminda saman dan meminda permohonan.
Fasal 82 memperkatakan prosiding cacat. Fasal 83 menyatakan cara meminda dan Fasal
84 adalah berhubungan dengan kesilapan tulis atau ralat yang boleh dibetulkan
oleh Mahkamah tanpa formaliti.
|
Rang Undang-Undang
tersebut kemudiannya telah di luluskan di Dewan Undangan Negeri Pahang untuk
diterima pakai. Maka dengan itu Enakmen Tatacara Mal Mahkamah Syariah tersebut
mempunyai peruntukan seksyen 80 hingga 84 sepertimana berikut:
Seksyen 80. Pindaan
kepada saman atau pliding
(1) Tertakluk kepada
Bahagian ini, Mahkamah boleh, pada mana-mana peringkat prosiding, membenarkan
plaintif meminda samannya, atau mana-mana pihak meminda plidingnya, atas
apa-apa terma tentang kos atau selainnya sebagaimana yang adil dan mengikut
apa-apa cara, jika ada, yang diarahkannya.
(2) Jika suatu
permohonan kepada Mahkamah untuk mendapatkan kebenaran membuat pindaan yang
disebut dalam subseksyen (1) dibuat selepas habis tempoh apa-apa tempoh had
masa yang relevan yang berkuat kuasa pada tarikh pengeluaran saman itu,
Mahkamah boleh, jika difikirkannya adil, memberikan kebenaran sedemikian atas
apa-apa terma yang difikirkannya patut.
(3) Tertakluk kepada
subseksyen (2), mana-mana pihak dalam mana-mana prosiding boleh meminda
plidingnya tanpa perintah Mahkamah pada bila-bila masa sebelum penyampaian
kepada pihak yang satu lagi.
Seksyen 81. Pindaan
kepada permohonan
Seksyen 80 hendaklah,
dengan apa-apa ubahsuaian yang perlu, terpakai berhubungan dengan sesuatu
permohonan sebagaimana seksyen itu terpakai berhubungan dengan saman dan
pliding.
Seksyen 82. Prosiding cacat
Mahkamah boleh pada bila-bila masa, atas kehendaknya
sendiri atau atas permohonan mana-mana pihak, dan atas apa-apa terma yang
difikirkannya adil, memerintahkan supaya dibuat apa-apa pindaan bagi maksud —
(a) membetulkan
apa-apa kecacatan atau ralat dalam mana-mana prosiding; atau
(b) menentukan
soalan sebenar yang menjadi kontroversi atau bagi mencapai keadilan antara
pihak-pihak.
Seksyen 83. Cara
meminda
Sesuatu pindaan
hendaklah dibuat dengan memfailkan suatu salinan bersih dokumen yang dipinda,
yang hendaklah menunjukkan pindaan yang telah dibuat, dan menyampaikan suatu
salinan dokumen yang dipinda itu kepada pihak atau pihak-pihak yang satu lagi:
Dengan syarat bahawa
jika pindaan itu diperintahkan semasa perbicaraan atau pendengaran mana-mana
tindakan atau prosiding, atau jika semua pihak hadir semasa pindaan itu dibuat,
Mahkamah boleh mengikut budibicaranya meminda dokumen dalam fail Mahkamah dan
penyampaian kepada pihak-pihak tidaklah perlu.
Seksyen 84. Keciciran
atau peninggalan
Kesilapan tulisan atau
ralat yang berbangkit daripada keciciran atau peninggalan tak sengaja boleh
pada bila-bila masa dibetulkan oleh Mahkamah tanpa formaliti.
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
b.
Fi Mahkamah
Apabila permohonan formal di buat oleh mana-mana pihak
yang bertikai dalam prosiding kes maka timbullah isu mengenai bayaran fi kepada
Mahkamah diatas pemfailan permohonan
pindaan tersebut. Fi Mahkamah adalah di tetapkan oleh Jadual Pertama kepada KAEDAH-KAEDAH TATACARA MAL MAHKAMAH SYARIAH (FI, ELAUN DAN KOS) 2005 [Phg.
P.U. 18/2005]. Bayaran-bayaran fi pemfailan/pendaftaran dokumen yang berkaitan
dengan permohonan pindaan dan berkesampingan dengannya di Mahkamah Rendah
Syariah dan di Mahkamah Tinggi Syariah adalah seperti berikut:
FI MAHKAMAH
(Nota: **MRS adalah singkatan kepada Mahkamah
Rendah Syariah
manakala ***MTS pula adalah singkatan kepada
Mahkamah Tinggi Syariah)
|
No.
|
Butiran
|
Fi MRS**
(RM) |
Fi MTS***
(RM) |
Catatan
|
|
4
|
Apabila
memeteraikan saman terpinda atau permohonan terpinda.
|
5.00
|
10.00
|
|
|
|
|
|
|
|
|
5
|
Apabila
menanda pembaharuan apa-apa saman atau permohonan atau pliding terpinda.
|
5.00
|
10.00
|
|
|
|
|
|
|
|
|
7
|
Apabila
memeteraikan notis permohonan
interlokutori. |
10.00
|
20.00
|
|
|
|
|
|
|
|
|
8
|
Apabila
memohon penyampaian proses 20.00
atau notisnya di luar bidang kuasa. |
20.00
|
20.00
|
|
|
|
|
|
|
|
|
12
|
Apabila
mencatatkan atau memeteraikan apa-apa perintah yang dibuat dalam Kamar.
|
10.00
|
20.00
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Rayuan
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
15
|
Apabila
memfailkan notis rayuan daripada Pendaftar kepada Hakim dalam Kamar.
|
10.00
|
10.00
|
|
|
|
|
|
|
|
|
16
|
Apabila
memfailkan notis rayuan kepada Mahkamah Tinggi Syariah.
|
—
|
50.00
|
|
|
|
|
|
|
|
|
17
|
Apabila
memfailkan notis rayuan kepada Mahkamah Rayuan Syariah.
|
—
|
100.00
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Salinan-salinan Dokumen
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Apabila
membuat salinan dan menandakannya sebagai salinan diperakui bagi setiap
folio.
|
2.00
|
2.00
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Bagi
tiap-tiap salinan kedua atau berikutnya jika salinan karbon atau melalui
proses penduaan, bagi tiap-tiap folio.
|
0.50
|
1.00
|
|
|
|
|
|
|
|
|
20
|
Untuk
memeriksa salinan bersih dan menandakannya sebagai salinan diperakui —
|
—
|
—
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
(a) dalam hal salinan fotografik atau
fotostat bagi setiap lembaran;
|
1.00
|
1.00
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
(b) dalam apa-apa hal lain bagi
setiap folio.
|
1.00
|
1.00
|
|
|
|
|
|
|
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
c.
Kes yang telah di
putuskan Mahkamah Sivil menerima permohonan untuk pindaan Pembelaan:
|
Dalam Mahkamah
Tinggi Malaya di Kuala Lumpur
Dalam Wilayah
Persekutuan, Kuala Lumpur
Guaman Sivil
22-469-2005
Antara
RAJA ZARINA BINTI RAJA
ZAINAL
... PLAINTIF
dan
1. RAJA ZALEHA BINTI RAJA
ZAINAL & 1 LAGI ... DEFENDAN
KEPUTUSAN YA Hakim Dato V.T. SINGHAM pada 13hb Januari, 2011.
1. Notis Rayuan kepada Hakim Dalam Kamar ini (Lampiran
61) oleh plaintif adalah terhadap perintah yang diberikan oleh Penolong
Kanan Pendaftar pada 4.11.2010 (Lampiran 66) dimana Saman Dalam Kamar (Lampiran
38) oleh defendan pertama untuk meminda Pernyataan Pembelaan defendan
pertama (Lampiran 9) yang difailkan pada 17.8.2005 dibenarkan.
2. Setelah membaca dan meneliti Saman Dalam Kamar (Lampiran
38) yang disokong oleh affidavit defendan pertama (Lampiran 38A),
affidavit jawapan plaintif (Lampiran 49), affidavit kedua defendan
pertama (Lampiran 40), affidavit ketiga defendan pertama (Lampiran
50), affidavit keempat defendan pertama (Lampiran 54), affidavit
balasan plaintif (Lampiran 55), hujahan ringkas bagi plaintif (Lampiran
63) bersama dengan Ikatan Otoriti Plaintif (Lampiran 63A), hujahan
ringkas bagi defendan pertama (Lampiran 64) bersama dengan
Otoriti-otoriti bagi defendan pertama (Lampiran 64A) dan selepas
merujuk Aturan 20 Kaedah 5 dan 8 Kaedah-Kaedah Mahkamah Tinggi 1980,
dan selepas mendengar hujah-hujah lanjutan secara lisan oleh kedua-dua pihak
dan penyelidikan oleh Mahkamah ini, keputusan Mahkamah ini terhadap
rayuan oleh plaintif adalah seperti berikut:-
3. Mahkamah ini ingin menyatakan terlebih dahulu bahawa
rayuan ini terhadap keputusan Penolong Kanan Pendaftar di atas permohonan
(Lampiran 38) bukanlah satu rayuan seperti rayuan daripada keputusan
Mahkamah Rendah setelah pendengaran bicara penuh dan dimana rayuan adalah
pendengaran semula di atas Rekod Rayuan. Rayuan ini diterima dan didengar
seperti satu permohonan yang didengar pertama kali di hadapan Hakim. (Rujuk
kes Seloga Jaya Sdn Bhd lwn Pembinaan Keng Ting (Sabak) Sdn Bhd [1994] 2 MLJ 97 di ms 106-107,
dimana keputusan tersebut diikuti dalam kes Tuan Haji Ahmed Abdul
Rahman lwn Arab Malaysian Finance Sdn Bhd [1996] 1 MLJ 30 di ms 37). Walaubagaimanapun, sekiranya
keputusan Penolong Kanan Pendaftar diterima dan berdasarkan seperti satu budi
bicara yang digunakan oleh Penolong Kanan Pendaftar, prinsip Undang-Undang
untuk masuk campur di atas budi bicara yang diguna pakai terpakai.
Dalam kes Maxwell
v Kean [1928] 1 KB 645 Atkins L.J.
berkata:-
“…in the exercise of a proper judicial discretion no
judge ought to make such an order as would defeat the rights of a party and
destroy them altogether, unless he is satisfied that he has been guilty of
such conduct that justice can only be properly done to the other party by
coming to that conclusion.”.
Dalam kes Packirisamy v Janagi [1970] 2 MLJ 202 Sharma J.
berkata di m.s 203:-
“In exercising their discretion it is the duty of the
court’s to exercise that discretion judicially, that is in accordance with
commonsense and in doing so should bear in mind all that may promote justice
and not defeat it. If discretion is exercised otherwise, it may only tend to
strike at the root of justice or result injustice being done.”.
4. Walaupun
kaedah-kaedah Mahkamah yang peruntukkan untuk meminda pliding di mana-mana
peringkat prosiding, ia tidak harus disalah guna pakai atau digunapakai hanya
untuk kepentingan satu pihak sahaja sehingga ia akan membawa prejudis dan
ketidakadilan kepada pihak penentang, Mahkamah ini memang dan harus
berhatihati (vigilant) tentang penyalahgunaan kuasa Mahkamah (abuse of the
rules of the court) atau sama ada budi bicara yang digunapakai oleh Penolong
Kanan Pendaftar tidak dipakai secara kehakiman. Dalam kes ini, tidak dapat
dinafikan bahawa permohonan oleh defendan pertama untuk meminda pernyataan
pembelaan difailkan lewat dan lebih kurang 5 tahun daripada kali pertama
Pernyataan Pembelaan difailkan iaitu pada 17.8.2005. Walau bagaimanapun,
terdapat penjelasan bagi kelewatan tersebut dan permohonan tersebut difailkan
pada peringkat hampir tarikh perbicaraan dahulu ditetapkan dimana penjelasan
itu diterima oleh Mahkamah ini.
5. Walau bagaimanapun, Mahkamah ini mendapati selepas
meneliti dan membaca pindaan yang dicadangkan dimana telahpun difailkan pada
12.11.2010 (Lampiran 60) dan dimeteraikan, ia akan membawa
‘substantial injustice’ kepada defendan pertama sekiranya permohonan tersebut
tidak dibenarkan apabila dibandingkan dengan keadaan dan kedudukan plaintif
dimana plaintif boleh dipampas dengan kos sekiranya permohonan tersebut
dibenarkan. (Rujuk kes (1) Clarapede & Co lwn Commercial Union
Association [1883] 32 WR 262,
(2) Looi Guan Kwong v Low Lean Bok & 4 Ors [1938] 8 MLJ 35, (3) Mahan
Singh lwn Government of Malaysia [1973] 2 MLJ 149 di ms 150, (4) Palaniappan lwn Universiti
Pertanian Malaysia [1995] 1
MLJ 353 di ms 360-370, (5) M-Fold Development Sdn Bhd v Altrue
Sdn Bhd [2002] 2 CLJ 44 di ms
49-52, (6) Bumiputra-Commerce Bank Bhd & Ors v Bumi Warna Indah
Sdn Bhd [2004] 4 CLJ 825 di
ms 828-834). Walau bagaimanapun, didapati tidak ada sebarang perintah
untuk penangguhan diperolehi oleh plaintif untuk defendan pertama tidak
memfailkan pernyataan pembelaan terpinda sehingga rayuan ini diselesaikan
atau dilupuskan.
6. Untuk
menyokong bantahan terhadap pindaan, peguam plaintif merujuk kepada kes-kes
berikut:-
(i) Aturan 20
Kaedah-Kaedah Mahkamah Tinggi 1980
(ii) Raphael Pura v Insas Bhd & Anor (COA) [2001] 1 MLJ 49
(iii) Gurbachan Singh & Ors v T/N Muthu &
Lee & Anor (HC) [2001] 2 CLJ 173
(iv) Taisho Co Sdn Bhd v Pan Global Equities Bhd
& Anor (COA) [1999] 1 MLJ 359
(v) Yamaha
Motor Co Ltd v Yamaha Malaysia Sdn Bhd & Ors (FC) [1983] 1 MLJ 213
(vi) YB Dtk Dr Soon Choon Teck v YB Datuk Robert
Lau Hoi Chew & Ors (COA)
[2009] 3 MLJ 785
(vii) Dr. Thiagarajah a/l Retnasamy & Anor v
Vijay Kanchan & Ors (HC)
[2009] 1 MLJ 108
(viii) The Owners Of The Cargo Lately Laden On
Board The Ship Or Vessel MV ‘VIVA OCEAN’ v The Owner Or Demise Charterers Of
The Ship Or Vessel MV ‘VIVA OCEAN’ (HC) [2000] 7 MLJ
175
(ix) Re Man bin Mihat, Decd. [1965] 2 MLJ 1
(x) Wan Naimah v Wan Mohammad Nawawai (FC) [1974] 1 MLJ 41
(xi) Dato’ Kadar Shah bin Tun Sulaiman v Datin
Fauziah binti Haron (HC) [2008] 7 MLJ 779
(xii) TM Feroze Khan & Ors v Meera Hussain
bin TM Mohamed Mydin (COA)
[2006] 5 MLJ 217
(xiii) Koh Siew Keng & Anor v Koh Heng Jin (COA) [2008] 3
CLJ 450
7. Untuk menyokong permohonan pindaan tersebut, peguam
defendan pertama merujuk kepada kes-kes berikut:-
(i) S&P
Food Industries (M) Bhd v Razalli bin Shamsuddin and Another [2005] 3 MLJ 283
(ii) Yogananthy a/p AS Thambaiya v Idris bin
Osman [2006] 2 MLJ 101
(iii) Aturan 20 Kaedah-Kaedah Mahkamah Tinggi 1980
(iv) Yamaha Motor Co Ltd v Yamaha Malaysia Sdn
Bhd & Ors [1983] 1 MLJ
213
(v) Hock Hua Bank v Leong Yew Chin [1987] 1 MLJ 230
(vi) HSBC Bank Malaysia Bhd v Macquarie
Technologies (M) Sdn Bhd [2004]
4 MLJ 398
(vii) Abdul Johari bin Abdul Rahman v Lim How
Cheng [1997] 1 MLJ 629
(viii) Bukit Waha Quarry Sdn Bhd v Teguh Permata
Sdn Bhd [2007] 7 MLJ 396
(ix) Badiaddin bin Mohd Mahidin & Anor v Arab
Malaysian Finance Bhd [1998]
1 MLJ 393
(x) Chee Pok Choy & Ors v Scotch Leasing Sdn
Bhd [2001] 4 MLJ 346
8. Aturan 20 Kaedah 5 dan 8 Kaedah-Kaedah Mahkamah
Tinggi 1980 memperuntukkan:-
Aturan 20 Kaedah 5:-
(1) Tertakluk kepada Aturan 15, kaedah 6, 7 dan 8 dan
peruntukan-peruntukan yang berikut dalam kaedah ini, Mahkamah boleh pada
mana-mana peringkat prosiding membenarkan plaintif meminda writnya, atau
mana-mana pihak meminda plidingnya, atas apa-apa terma tentang kos atau
selainnya sebagaimana yang adil dan mengikut apa-apa cara (jika ada)
sebagaimana yang diarahkannya. (penekanan oleh Mahkamah ini)
(2) Jika sesuatu permohonan kepada Mahkamah untuk
kebenaran membuat pindaan yang disebutkan dalam perenggan (3), (4) atau (5)
dibuat selepas apa-apa tempoh had masa yang relevan yang berkuatkuasa pada
tarikh pengeluaran writ itu telah tamat, maka Mahkamah boleh bagaimanapun
memberikan kebenaran sedemikian mengikut hal-hal keadaan yang disebutkan
dalam perenggan itu jika difikirkannya adil berbuat demikian.
(3) Sesuatu
pindaan untuk memperbetulkan nama sesuatu pihak boleh dibenarkan di bawah
perenggan (2) walaupun dikatakan bahawa kesan pindaan itu ialah untuk
menggantikan suatu pihak baru jika Mahkamah berpuashati bahawa kesilapan yang
hendak diperbetulkan itu adalah kesilapan yang tulen dan tidak mengelirukan
atau hingga menyebabkan apa-apa keraguan yang munasabah tentang identity
orang yang bermaksud hendak mendakwa atau, mengikut mana-mana yang berkenaan,
bermaksud hendak didakwa.
(4) Sesuatu
pindaan untuk mengubahkan sifat yang sesuatu pihak itu mendakwa (sama ada
sebagai plaintif atau sebagai defendan melalui tuntutan balas) boleh
dibenarkan di bawah perenggan 2) jika sifat, kiranya pindaan itu dibuat, yang
pihak itu akan mendakwa ialah sifat yang pada tarikh pengeluaran writ atau
pembuatan tuntutan balas itu, mengikut mana-mana yang berkenaan, dia mungkin
telah mendakwa.
(5) Sesuatu
pindaan boleh di benarkan di bawah perenggan (2) walaupun kesan pindaan itu
ialah untuk menambahkan atau menggantikan suatu kausa tindakan yang baru jika
kausa tindakan yang baru itu berbangkit daripada fakta-fakta yang sama atau
sebahagian besarnya adalah fakta-fakta yang samaseperti kausa tindakan yang
berkenaan dengannya relief telah pun dituntut dalam tindakan itu oleh pihak
yang memohon kebenaran untuk membuat pindaan itu.
Aturan 20 Kaedah 8:-
(1) Bagi maksud menentukan soalan sebenar yang menjadi
kontroversi di antara pihak-pihak dalam mana-mana prosiding, atau
memperbetulkan apa-apa kecacatan atau ralat dalam mana-mana prosiding,
Mahkamah boleh pada mana-mana peringkat prosiding dan sama ada atas usulnya
sendiri atau atas permohonan mana-mana pihak dalam prosiding itu
memerintahkan mana-mana dokumen dalam prosiding itu dipinda atas apa-apa
terma tentang itu atau selainnya sebagaimana yang adil dan mengikut apa-apa
cara (jika ada) sebagaimana yang diarahkannya.
9. Dalam rayuan ini, Mahkamah ini berpuas hati bahawa
sekiranya permohonan defendan pertama dibenarkan untuk pindaan seperti yang
dicadangkan:
(a) Ia tidak akan menyebabkan kelewatan untuk
meneruskan dengan perbicaraan kerana tarikh perbicaraan masih belum
ditetapkan dan tarikh bicara dahulu pada 16 dan 17 Jun 2010 telahpun
dilapangkan terlebih dahulu.
(b) Ia tidak dibuat dengan tujuan yang tidak baik (mala
fide.)
(c) Ia tidak akan membawa ketidakadilan atau prejudis
kepada plaintif tetapi ia akan memberi gambaran lebih jelas bagi kes ini
supaya Mahkamah ini dapat memberi keputusan yang adil. Sebaliknya, sekiranya
pindaan tidak dibenarkan ia mungkin akan memprejudiskan dan membawa
ketidakadilan kepada defendan pertama, dimana ia tidak boleh dipampaskan
dengan kos.
(d) Ia tidak dibuat secara fraud atau irrelevant atau
tidak berguna (useless).
(e) Ia akan membantu semua pihak termasuk Mahkamah ini
untuk memutuskan (to determine) isu-isu yang sebenar di antara plaintif dan
defendan pertama. (Rujuk kes Baker (G.L) Ltd lwn Medway Building and
Supplies Ltd [1958] 1 WLR
1216 dimana Jenkins LJ berkata di ms 1231:
“It is a well established principle that the object of
the court is to decide the rights of the parties, and not to punish them for
mistakes they make in the conduct of their cases by deciding otherwise than
in accordance with their rights… I know of no kind of error or mistake which,
if not fraudulent or intended to over reach, the court ought not to correct,
if it can be done without injustice to the other party. Courts do not exist
for the sake of discipline, but for the sake of deciding matters in
controversy, and I do not regard such amendment as a matter of favour or
grace … It seems to me that as soon as it appears that the way in which a
party has framed his case will not lead to a decision of the real matter in
controversy, it is as much a matter of right on his part to have it corrected
if it can be done without injustice, as anything else in the case is a mater
of right (per Bowen LJ, in Cropper v Smith [1884] 26 Ch.D at p710-711, with
which observations A.L Smith, LJ expressed “emphatic agreement” in Shoe
Machinery Co. v Cultam, [1896] 1 Ch. at p112).”.
10. Walaupun satu permohonan seperti Lampiran 38 dibuat
dekat dan hampir dengan tarikh perbicaraan, Mahkamah masih mempunyai budi
bicara untuk menangguhkan kes sekiranya keadilan memerlukan defendan
pertama itu diberi peluang untuk meminda pembelaan atau pliding dan supaya
plaintif dapat mengambil langkah-langkah di atas pembelaan baru. (Rujuk kes Associated
Leisure Ltd lwn Associated Newspapers Ltd [1970] 2 QB 450 di ms 457, Budding lwn Murdoch 1 Ch.D 42, Tildesley lwn
Harper [1876] 10 Ch.D 396 di
ms 397 dan Palaniappan lwn Universiti Pertanian Malaysia [1995] 1 MLJ 353). Dalam kes Tildesley
lwn Harper, Bramwell, LJ berkata:
“My practice has always been to give leave to amend
unless I have been satisfied that the party applying was acting mala fide, or
that, by his blunder, he had done some injury to his opponent which he could
not be compensated for by costs or otherwise.” “However negligent or careless
may have been the first omission, and however late the proposed amendment,
the amendment should be allowed if it can be made without injustice to the
other side. There is no injustice if the other side can be compensated by
costs”.
11. Mahkamah ini juga mendapati bahawa pindaan yang
dicadangkan dan difailkan oleh defendan pertama diplidkan di atas fakta-fakta
asal dan adalah allegasi tambahan dan lebih jelas bagaimana akaun bank dapat
dipindahkan sehingga di Standard Chartered Bank di London dan oleh siapa.
Pindaan kepada pernyataan pembelaan yang dicadangkan memplidkan isu-isu yang
perlu dikemukakan dan bukan menukar ‘character’ pembelaan asal. Mahkamah ini
juga mendapati isu had masa dan bidangkuasa Mahkamah ini untuk
memutuskan terhadap tuntutan plaintif juga diplidkan dalam pembelaan terpinda
dimana isu undang-undang dan bidangkuasa Mahkamah boleh dibangkitkan pada
bila-bila masa dan dimana-mana peringkat prosiding dengan syarat ia haruslah
diplidkan. (Rujuk kes (1) Yamaha Motor Co. Ltd lwn Yamaha Malaysia Sdn
Bhd & Ors [1983] 1 MLJ
213, (2) Grant Advertising International Inc & Anor lwn
Glaze [1968] 1 MLJ 31,
Hock Hua Bank Bhd lwn Leong Yew Chin [1987] 1 MLJ 230 di ms 231-237, (3) Abdul Johari bin Abdul
Rahman lwn Lim How Chong and Ors [1997] 1 MLJ 629 dan Hipgrave lwn Case [1885] 28 Ch.D 356, HSBC Bank
Malaysia Bhd lwn Macquarle Technologies (M) Sdn Bhd [2004] 4 MLJ 398 di ms 403, Bukit
Waha Quarry Bhd lwn Teguh Pertama Sdn Bhd [2000] 7 MLJ 396 di ms 400-407).
12. Mahkamah ini juga telah mengambilkira bahawa
pindaan kepada pliding boleh dibuat pada mana-mana peringkat prosiding dan
ini telah dengan jelas dinyatakan di bawah A.20 K.5 Kaedah-Kaedah Mahkamah
Tinggi, 1980. (Rujuk kes Roe lwn Davies [1875-76] 2 Ch.D 729 di ms 733. Mahkamah ini ingin menyatakan
bahawa Mahkamah ini mempunyai budi bicara yang luas, sama ada untuk
membenarkan atau tidak satu pindaan kepada pliding. (This order gives this
Court wide powers to permit parties to amend their pleadings at any stage of
the proceedings but this power must be exercised in accordance with sound and
settled judicial principles. However, each case will depend on its peculiar
set of facts). (Rujuk kes Hancock Shipping Co. Ltd lwn Kawasaki Heavy
Industries Ltd the Casper Traders [1992] 1 WLR 1025, (2) Brickfield Properties Ltd lwn
Newton; Rosebud Holdings Ltd lwn Newton [1973] 3 AER 328).
Dalam kes Vincent Tang Fook Lam lwn Sok Chun Tang
(P) [2004] 2 MLJ 145 di ms
154, pindaan kepada penyataan tuntutan dibenarkan oleh Mahkamah Tinggi
di peringkat dimana defendan pertama telah menutup kes, dimana permohonan
secara lisan dibuat oleh plaintif. Keputusan itu disahkan oleh Mahkamah
Rayuan.
Dalam kes Yoong Leok Kee Corporation Sdn Bhd lwn
Chin Thong Tah Thai [1981] 2
MLJ 21 permohonan untuk pindaan kepada penyataan tuntutan dibuat
selepas kedua-dua pihak plaintif dan defendan telah menutup kes masing-masing
dan setelah membuat hujahan dan permohonan tersebut dibenarkan oleh Mahkamah
Tinggi. Mahkamah Persekutuan telah mengesahkan budi bicara yang digunakan
oleh Mahkamah Tinggi untuk membenarkan permohonan bagi pindaan. [Juga, rujuk
kes Loutfi lwn Czarnikow Ltd [1952] 2 All ER 823].
Scrutton LJ dalam kes Blay lwn Pollard and Morris
[1930] 1 KB 628 di ms 634 berkata:
“Cases must be decided on the issues on the record; and
if it is desired to raise other issues they must be placed on the record by
amendment.”.
Dalam kes Kettieman & Ors lwn Hansel
Properties Ltd [1988] 1 All
ER 38 Lord Griffiths berkata di ms 62:-
“Whether an amendment should be granted is a matter
for the discretion of the trial judge
and he should be guided in the exercise of the discretion by his assessment
of where justice lies. Many and diverse factors will bear on the exercise of
this discretion. I do not think it possible to enumerate them all or wise to
attempt to do so. But justice cannot always be measured in terms of money and
in my view a judge is entitled to weigh in the balance the strain the
litigation imposes on litigants, particularly if they are personal litigants
rather than business corporations, the anxieties occasioned by facing new
issues, the raising of false hopes, and the legitimate expectation that the
trial will determine the issues one way or the other. Furthermore, to allow
an amendment before a trial begins is quite different from allowing it at the
end of the trial to give an apparently unsuccessful defendant an opportunity
to renew the fight on an entirely different defence.
Another factor that a judge must weigh in the balance
is the pressure on the courts caused by the great increase in litigation and
the consequent necessity that, in the interests of the whole community, legal
business should be conducted efficiently. We can no longer afford to show the
same indulgence towards the negligent conduct of litigant as was perhaps
possible in a more leisured age. There will be cases in which justice will be
better served by allowing the consequences of the negligence of the lawyers
to fall on their own heads rather than by allowing an amendment at a very
late stage of the proceedings.”.
Dalam kes M. Fold Development Sdn Bhd v Altrue
Sdn Bhd [2002] 2 CLJ 44,
Abdul Malik Ishak H (sekarang HMR) berkata di ms 52:-
“The prominent feature in the present appeal would be
this. That the defendant’s application to amend the statement of defence was
made before the trial. By way of a comparison, reference ought to be made to
the case of Algemene Bank Nederland NV
v Happy Valley Restaurant Pte Ltd [1991] 2 MLJ 289, where the defendants
there had applied to amend the defence only after the plaintiffs had closed
their case and the court held that as the proposed amendments were of a
material nature, the plaintiffs would be unfairly prejudiced. Of course,
factually speaking, the case of Algemene
Bank Nederland NV v Happy Valley Restaurant Pte Ltd (supra) were poles
apart from the facts of the present appeal. Here unlike there, the trial had
yet to begin and the proposed amendments were not prejudicial to the
plaintiff. The proposed amendments were known to the prejudicial to the
plaintiff. The proposed amendments were known to the plaintiff who had
alluded to them in the statement of claim and those amendments too were meant
to synchronise with the defendant’s version of the whole case. This was not
the case where the defendant had acted in bad faith to amend the statement of
defence as envisaged in the case of Lawrence
v Lord Norreys [1888] 39 Ch.D 213 or even in the case of Busch v Stevens [1963] 1 QB 1. This
was also not the case where the defendant sought to amend by proposing to
introduce matters which have no relevance or were totally insignificant as
was done in the case of The Central
Queensland Meat Export Company v Gallop [1891-92] 8 TLR 225. Pure and
simple, the proposed amendments that were sought were permissible under the
law and this court had no choice but to entertain them. The SAR was perfectly
right in allowing encl. 13.”.
Dalam kes Bacom Enterprise Sdn Bhd lwn Jong Chuk
& Ors [1998] 2 CLJ 11 Mokhtar
Sidin JCA berkata di ms 17:-
“Generally speaking, the exercise of the power to grant
or refuse amendment of pleadings at any stage of the proceedings is in the
discretion of the judge, but the power must always be exercised judicially
having regard to the prevailing practice and whether the amendment sought by
one party, if allowed would cause injustice or prejudice to the other party
which cannot be compensated by costs, bearing in mind that it is not always
easy to measure justice in terms of the money. Each application must
therefore be decided in its own merits.
(Rujuk kes Abdul Johari Abdul Rahman v Lim How
Chong & Ors [1997] 1 CLJ
361).
Dalam kes Skrine & Co v MBF Capital Bhd &
Anor & Other Appeals [1998]
3 CLJ 432 Gopal Sri Ram HMR (pada masa itu) berkata di ms 481:-
“The amendments do not introduce any new plea. They
merely explain or expand within limits the case already pleaded by the first
defendant.”.
(Rujuk kes Kettieman & Ors v Hansel
Properties Ltd [1989] 1 AC
189 di ms 212, 220, [1988] 1
All ER 38 di ms 82).
Dalam kes Bumiputra-Commerce Bank Bhd & Ors v
Bumi Warna Indah Sdn Bhd [2004]
4 CLJ 825 Abdul Malik Ishak H (sekarang HMR) berkata di ms 836-889:-
“It is a truism to say that every amendment of
pleadings is to improve a litigant’s chance of winning. There is nothing
wrong in that. It is the right of every litigant to manoeuvre his way, upon
legal advice, according to the RHC. The defendant here was doing just that.
In my judgment, the defendant should not be denied leave to amend its defence
in order to make good the defects in the pleadings so that the real issues
between the parties would be tried and determined (Lee Ah Lan v Lee Kim Lan
Construction Industries Sdn Bhd & Anor (supra)).
Next, it was argued that the defendant’s application to
amend if allowed would raise new issues and defences during the appeal
against summary judgment and this would go against the provisions of O. 56 r.
1 (3A) of the RHC. In rebuttal, I have this to say:
(1) that an appeal from the decision of the SAR to the
judge in chambers was by way of a re-hearing (Seloga Jaya Sdn Bhd v Pembenaan
Keng Ting (Sabah) Sdn Bhd [1994] 2 CLJ 716, SC);
(2) that the defendant merely sought to amend its
defence and it was entitled to do so “at any stage of the proceedings”;
(3) that it was not the intention of the RHC to
prohibit or restrict amendments; and
(4) to rely on such cases like Milik Perusahan Sdn Bhd
& Anor v Kembang Masyur Sdn Bhd [2003] 1 CLJ 12 CA; Lau Foo Sun v Government
of Malaysia [1970] 2 MLJ 70; Ponnusamy & Anor v Nathu Ram [1959] 25 MLJ
228; and Eshah binti Sa’at v Meriam Binti Sa’at & Ors [1975] 2 MLJ 97 in
support of the contentions that the proposed amendments were useless as the
defendant would be caught by O. 56 r. 1(3A) of the RHC would be to overlook
the fact that the defendant was not attempting to introduce any fresh
evidence as alleged but rather to advance the real issues in dispute between
the parties. Even if there was a new defence introduced by the proposed
amendments (which was not the case here), this court should exercise its
discretion in favour of the defendant since the proposed amendments relate to
the same facts or substantially the same facts as originally pleaded in the
original defence. I reiterate that the amendments should be allowed in the
interest of justice.
For all the reasons as adumbrated above, I was more
than satisfied that this was a proper case where I should exercise my
discretion in favour of the defendant. This meant that the defendant was
entitled to amend its defence so that the real issues in dispute between the
parties could be determined, once and for all.”.
13. Walau bagaimanapun, Mahkamah ini ingin menyatakan
dengan jelas agar keputusan Mahkamah ini tidak disalah tafsirkan kerana
Mahkamah memang tidak menggalakkan sebarang permohonan untuk pindaan dibuat
pada saat-saat yang terakhir dan lewat dan setiap kes hendaklah diputuskan
berdasarkan kepada fakta-fakta, keadaan dan latar belakang dan keadilan kes
itu.
Dalam kes Gan Boon Kyee lwn Yap Hong Sin &
Anor [1997] 2 MLJ 598 Gopal
Sri Ram HMR (pada masa itu) berkata:-
“It is axiomatic that the law assists the vigilant and not the indolent”.
(Rujuk kes Steward lwn North Metropolitan Tramsway Co [1886] 16 QBD 556).
Keputusan Mahkamah ini di permohonan Lampiran 38 adalah
hanya berdasarkan kepada fakta-fakta dan keadaan kes ini khususnya di
atas jenis tuntutan plaintif dan pembelaan pindaan yang dicadangkan.
14. Seterusnya sebahagian fakta dalam kes-kes yang
dirujuk oleh peguam plaintif harus dibezakan apabila dibanding dengan
fakta-fakta kes dan tuntutan plaintif dan pembelaan pindaan yang dicadangkan.
Fakta-fakta kes-kes tersebut tidak mengikat Mahkamah ini kecuali Mahkamah
ini mengikuti prinsip-prinsip undang-undang yang ditetapkan tentang
bagaimanakah budi bicara harus digunakan.
(Rujuk kes Wood lwn Earl of Durham [1888] 21 QBD 501).
15. Akhirnya, di atas fakta-fakta dan keadaan kes ini
seperti dinyatakan di atas dan selepas mengambil kira keadilan kes ini,
imbangan keadilan (the balance of justice) memerlukan pindaan kepada
pernyataan pembelaan oleh defendan pertama. Pindaan tersebut patut
dibenarkan. Dengan itu, rayuan oleh plaintif ditolak. Perintah yang diberikan
oleh Penolong Kanan Pendaftar pada 4.11.2010 dikekalkan.
(1) Pernyataan pembelaan Terpinda yang difailkan
pada 12.11.2010 (Lampiran 60) bagi defendan pertama diterima dan dipakai
untuk kes ini.
(2) Kos bagi rayuan ini ditanggung oleh pihak masing-masing.
Peguam bagi pihak
Plaintif/Perayu - Encik
Badrul Munir Bukhari
(Tetuan Shafee & Co)
Peguam bagi pihak
Defendan Pertama/Responden - Encik Tan Chong Lii
(Tetuan Ranjit Ooi
& Robert Low)
|
d.
Kes yang telah di
putuskan Mahkamah Sivil menolak permohonan untuk pindaan Pembelaan:
|
DALAM MAHKAMAH TINGGI
MALAYA DI KUALA LUMPUR
(BAHAGIAN SIVIL)
GUAMAN NO: S-22-571-2009
ANTARA
DATO’ DR. NOR SHAHIDAH
BINTI KHAIRULLAH …
PLAINTIF
DAN
KIM-WAH INDUSTRIES SDN BHD
…
DEFENDAN
ALASAN PENGHAKIMAN - YA
Hakim Siti Khadijah S. Hassan
Badjenid pada 08.10.2011.
Defendan memohon kebenaran
untuk pinda Pernyataan Pembelaan dan Tuntutan Balas bertarikh 28 JUN 2010
yang telah difailkan di bawah Aturan 20 Kaedah-Kaedah Mahkamah Tinggi 1980.
Lampiran 28 dan lampiran 28A (afidavit sokongan) adalah berkenaan. Pindaan
yang di pohon adalah :-
1. Di para 5 untuk
membatalkan bahawa Defendan mengakui dan bersetuju dengan para 5 dan 6
Pernyataan Tuntutan Plaintif;
2. Di para 11 untuk
memasukkan perkataan-perkataan, ‘tertakluk kepada perjanjian sewa yang sedia
ada dan hanya jika terma-terma dalam perjanjian jual beli formal antara
Plaintif dan Defendan disetujui oleh kedua-dua pihak’.
Mahkamah telah menolak
permohonan Defendan atas sebab-sebab seperti berikut:-
Saman Dalam Kamar
bertarikh (lampiran 28) yang dikemukakan oleh Defendan bertarikh 19 OGOS, 11
berserta afidavit sokongan (lampiran 28A) adalah dirujuk. Afidavit Jawapan
Plaintif (lampiran 29) dan afidavit balasan Defendan (lampiran 30) juga
adalah berkenaan dan dirujuk.
Mengikut eksibit A-1 di
lampiran 28A pada 15 JULAI, 09 Plaintif telah membayar RM28,000.00 kepada
Defendan sebagai deposit untuk pembelian perkara subjek dalam tuntutan ini
iaitu sebuah bangunan beralamat no 138,138-M, 138-1 & 138-2 Jalan Mega Mendung,
Kompleks Batu, Batu 5 Jalan Klang Lama, 58200 Kuala Lumpur tertakluk kepada
syarat-syarat yang tertera di eksibit A-1.
Di para 10(d) Pernyataan
Pembelaannya Defendan ada mengatakan bahawa pada 27 JULAI 09 Defendan enggan menjualnya
namun demikian pada 12 OGOS 09 telah bersetuju untuk menjualnya semula. Sehubungan
dengan ini Defendan telah memaklumkan kepada Plaintif bahawa persetujuan
tersebut adalah tertakluk kepada perjanjian sewa yang ujud.
Sehubungan dengan perkara
di atas dalam tindakannya di mahkamah Plaintif memohon relif untuk
pelaksanaan spesifik berhubung surat tawaran bertarikh 15 JULAI 09 yang telah
dilaksanakan. Dengan itu perkara pokok yang menjadi isu dan perlu ditentukan
oleh mahkamah ini adalah samada perjanjian penjualan antara Plaintif dan
Defendan tertakluk kepada perjanjian sewa yang ujud.
Tidak kira peguam mana
yang menyediakan Pliding Defendan serta dokumen-dokumen yang berkaitan semua
arahan adalah dari Defendan yang sama. Fakta yang dipersetujui dan isu untuk dibicarakan
adalah semuanya menyokong fakta bahawa perkara pokok yang harus ditentukan
oleh mahkamah adalah samada penjualan hartanah berkenaan tertakluk kepada
penyewaan sedia ada atau tanpa penyewaan. Perkara ini adalah jelas dalam
semua keadaan dan jika pindaan dibenarkan ianya adalah bertentangan dengan
fakta dan isu yang selama ini telah dipersetujui antara kedua-dua pihak.
Sekiranya pindaan
dibenarkan ini bermakna perkara itu bukan lagi isu yang perlu ditentukan oleh
mahkamah sebaliknya merupakan sesuatu fakta terbukti yang diplidkan oleh
Defendan dan akan menjejaskan perbicaraan adil dalam tuntutan ini, yang tidak
dapat dipampaskan dengan kos. Ianya juga akan menukar ‘character’ tuntutan.
Pada pandangan mahkamah permohonan ini tidak bona fide.
Peguam bagi pihak Plaintif : Encik Adam bin Abdullah
(Tetuan Adam Abdullah & Mani)
Peguam bagi pihak
Defendan: Encik C.C. Chong
(Tetuan C.C. Chong &
Associates)
|
Nota: Kedua-dua kes c
dan d diatas adalah mengenai prinsip dan ratio yang di gunapakai oleh Mahkamah
apabila hendak melaksanakan budibicara kehakimannya dalam membenarkan ataupun
menolak sesuatu permohonan untuk meminda pliding yang berkaitan. Kes-kes itu
juga dengan jelas menunjukkan alasan yang bagaimana yang diterima atau ditolak
Mahkamah dalam permohonan pindaan Pliding. Alasan-alasan Penghakiman tersebut
sedikit sebanyak dapat juga memberi panduan dan ingatan kepada pihak-pihak yang
terlibat dalam prosiding apabila merangka Pliding/Saman serta apabila ingin
menyatakan alasan untuk membuat permohonan kepada Mahkamah bagi meminda Pliding/Saman.
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
Tiada ulasan:
Catat Ulasan